365 Dagen Tao

12 - Vormgeven

Als een pottenbakster een schaal gaat maken, pakt ze een homp klei, maakt er een ruwe bal van en gooit hem op de draaiende pottenbakkersschijf. Hij komt ongeveer in het midden terecht en ze moet proberen er voorzichtig vorm aan te geven, tot het een gladde bol is. Vervolgens bewerkt ze de klei, drukt hem samen en trekt hem uit elkaar, terwijl hij draait. Eerst is het een toren, vervolgens een in elkaar gedoken paddenstoel. Pas nadat ze hem een aantal keer heeft opgerekt en samengedrukt, bewerkt ze langzaam met haar vingers de ronddraaiende klei, totdat de wand vanaf de schijf omhoogkomt. Ze kan daar niet te lang mee doorgaan, want dan wordt de klei 'moe' en zakt vervolgens in. Ze geeft hem de vorm die ze zich voorstelt, en zet hem dan weg. De volgende dag is de klei stug als leer en kan ze hem omdraaien om de voet te vormen. Op het oppervlak kan ze versieringen aanbrengen. Uiteindelijk gaat de schaal de oven in en daarna is het alleen nog mogelijk er kleuren op aan te brengen; de vorm kan niet meer worden veranderd.

Zo geven we vorm aan alle situaties in ons leven. We moeten ze eerste een ruwe vorm geven en vervolgens tot middelpunt van ons leven maken. We moeten ze uittrekken, samendrukken en uitproberen. Terwijl we de situatie vormen, moeten we ons voor ogen houden hoe we willen dat de dingen worden. Hoe dichter iets zijn voltooiing nadert, des te moeilijker en definitiever het wordt. Onze keuzemogelijkheden nemen af, tot er alleen nog de totaliteit van de uitwerking van onze creatie is. Schoonheid of lelijkheid, bruikbaarheid of mislukking, is het resultaat van het proces van vormgeven.